Wat een week. Waar vorige week nog alles mocht en we ons vrij mochten bewegen, was dat deze week helemaal anders. 13 maart 2020 zal misschien net als de dag van de aanslagen op 22 maart 2016 een dag zijn die niemand nog vergeet. Plots veranderde er heel veel. Plots moesten we ons volledig aanpassen aan de maatregelen die ons werden opgelegd om de curve af te vlakken en zo het gezondheidssysteem niet te overbelasten. En we doen het massaal – iets waarvoor we onszelf zeker een compliment mogen geven.
Toch is dit fysieke isolement een kleine opoffering ten opzichte van de inspanningen die gevraagd worden van het zorgpersoneel in onze ziekenhuizen. Voor hen komt er een cruciale week aan. Een week waarin we hopen dat onze gezamenlijke inspanningen van ‘in ons kot blijven’ -zoals Maggie De Block het omschrijft – lonen. We hopen op een resultaat waarbij de curve van ziekenhuisopnamen stagneert, afvlakt en dan daalt. Onze hulpverleners komen wel iedere dag uit hun kot om aan het front te strijden. Ze weten niet wat komen gaat. Zij maken zich elke dag klaar voor de storm. Daarvoor wordt een enorme mentale en fysiek inspanning van hen gevraagd. Voor hen hangt heel België solidair de witte lakens uit, voor hen applaudisseert de bevolking minutenlang: een kleine, maar volkomen terechte blijk van erkenning.
De eerste week van de milde lockdown was hectisch en heeft ons economisch stevig wakker geschud. Grenzen gingen dicht voor niet-essentiële verplaatsingen, luchtvaartmaatschappijen schrapten alle vluchten en her en der sloten productiefabrieken door een gebrek aan personeel of onderdelen.
Ook collega’s van ons vallen tijdelijk zonder opdracht door sluitingen bij bepaalde klanten. De overheid heeft hiervoor de regelgeving voor tijdelijke werkloosheid versoepeld. Zo wordt ons koopkrachtverlies voor een deel tegengegaan. Daarnaast laat het ons als werkgever toe overeind te blijven en iedereen aan boord te houden, zodat we straks samen weer verder kunnen.
Positief is dat nog steeds 80% van de Cronosieten aan het werk is. Het lukt ons zelfs nog om voor nieuwe opdrachten en projecten te tekenen. Meerdere van onze bedrijven krijgen extra vragen en werk. Onze salesmensen blijven actief op zoek gaan naar projecten en slagen er vaak in om deze van thuis uit te verkopen. Samen met onze klanten worden mijlpalen en deadlines nog steeds gehaald. Wauw! Ook hier kunnen we echt wel heel erg trots op zijn.
De situatie verandert dag na dag. We staan voor ‘week twee’ van hetgeen nu even moet: thuiswerken en thuis leven!
We zijn allemaal op zoek naar het evenwicht tussen thuiswerk en thuisonderwijs. Ikzelf word daar alvast heel hard op uitgedaagd. Zo vermoed ik dat de meesten ook al gemerkt hebben dat één van de neveneffecten van thuiswerk is dat je van 6 tot 22 uur doorwerkt. Probeer daarom ook bij thuiswerk vast te houden aan een vaste structuur, zoals je die waarschijnlijk ook hebt als je ‘gewoon’ op kantoor gaat werken. Overuren kloppen uit een vals gevoel van verantwoordelijkheid of om controle te krijgen is niet nodig. We werken nu samen thuis, misschien met onze kinderen en partner. Vergeet niet dat alles wat nu gebeurt ook heel vreemd is voor hen en zij ook aanpassingstijd nodig hebben. Ze vliegen vaak tussen en in je werk, letterlijk en figuurlijk. Het leidt soms tot grappige en gênante situaties in bijvoorbeeld (video)calls. Maar het is zoals het is, laat het soms gewoon gebeuren. Er gaat niemand aan de andere kant van de call het jou of je kinderen kwalijk nemen. Ook je klanten/collega’s/leveranciers/… die je aan de lijn hebt, worden met dezelfde situatie geconfronteerd. Samen om de grappige streken van je kind lachen is een betere oplossing dan ze krampachtig proberen te vermijden of verbergen. Ze geeft je energie in plaats van er te kosten.
We zijn allemaal op zoek naar ons persoonlijke ritme. Geef jezelf en anderen hierin wat tijd. Neem niet meer verantwoordelijkheid op dan je aankan. Minimaliseer je persoonlijke behoeftes niet omdat je denkt dat ze niet belangrijk zijn. Het is normaal als je bang of boos bent, stress of droefheid voelt en een manier zoekt om ermee om te gaan. Praat er met elkaar over tijdens de digitale ‘koffieklets’. Vraag elkaar om hulp als je die nodig hebt. Volg elkaar regelmatig en goed op. Probeer sociale verbinding met anderen te maken en elkaar veiligheid te bieden. Zo komen we hier samen door.
Laten we straks ook niet de fout maken om te denken dat we met de souplesse van een jonge kater terug zullen springen naar het leven van gisteren. Want dan zijn we eraan voor de moeite. COVID-19 dwingt ons – meer dan Anuna De Wever of Greta Thunberg – na te denken over de manier waarop we onze maatschappij nu en in de toekomst organiseren. Ook ons bewustzijn rond COVID-19 is langzaamaan en terecht aan het veranderen. Waar de meesten van ons dit virus vorige week nog relativeerden of minimaliseerden, schuiven we langzaamaan en heel terecht op naar aarzelende reflectie over vandaag en morgen. De communicatie in de media en de droge analyses van artsen en verplegenden die oog in oog staan met de realiteit helpen ons daarbij. Zij worden voortgestuwd door de angst voor hartverscheurende keuzes die in het verschiet liggen. Wij blijven hiervoor massaal in ons kot en passen onze levensstijl aan. Dat is de grootste bijdrage die we momenteel kunnen leveren om deze gezondheidscrisis te overwinnen.
Toch is er hoop. De geschiedenis heeft meermaals bewezen dat op verschroeide aarde soms mooie dingen ontstaan. Straks kunnen we dromen van een keerpunt waarbij we collectief wakker worden in een nieuwe wereld. Een wereld waarin de mens creatiever is, gezonder leeft en weer oog zal hebben voor wat ertoe doet, zodat we evenwichtige keuzes kunnen maken.
Iedere dag nemen mensen impactvolle initiatieven uit solidariteit.
Zit je zelf even zonder opdracht, loop je tegen de muren op of draag je gewoon graag je steentje bij?
Kijk eens naar www.hulpvoorhelden.be of www.vlaanderenvrijwilligt.be
Weten je kids even geen blijf met zichzelf in deze uitzonderlijke tijden, kijk dan eens naar: https://www.doublegum.be/samen-creatief/samencreatief-home
Indiville.be een bureau uit Leuven werkt aan een onderzoek naar de sociale en mentale impact door het coronavirus. Aarzel niet om er aan deel te nemen. https://indiville.be/online-onderzoek-naar-sociale-en-mentale-impact-coronacrisis/
Praat regelmatig met elkaar en zorg goed voor jezelf.
#FlattenTheCurve #physicaldistancing #takecare #samentegencorona
Take care & be safe,
Wim
